जनकपुर मा चल्छ रेल

 जनकपुर, सीताको पावन काखमा,

मिथिलाको माटो, मायाको आखमा। जयनगरसम्म रेल, सपनाको सिन्दूर, केपी ओलीको सङ्कल्प, अमर मिथिलाको नूर। चल्छ रेल, खटखट, मिथिलाको स्वर, गंगा-कोशीको किनार, बोकेर प्रहर। ओलीको तप, सीताको आशीर्वाद, जनकपुर-जयनगर, प्रेमको अमर संनाद। कुर्थाको किनार, जहाँ गंगा मुस्कुराउँछ, मैथिली संस्कृति, रेलको लयमा सजाउँछ। केपीको दूरदृष्टि, रेल बनेर उभिएको, राम-सीताको धाम, विश्वसामु सजिएको। चल्छ रेल, खटखट, मिथिलाको स्वर, गंगा-कोशीको किनार, बोकेर प्रहर। ओलीको तप, सीताको आशीर्वाद, जनकपुर-जयनगर, प्रेमको अमर संनाद। पुरातन पथमा, ब्रिटिशको स्मृति लुकेको, केपीको हातले, मिथिलाको गर्व जागेको। रेलको प्रत्येक चक्कर, मायाको काव्य लेख्छ, नेपाल-भारतको मित्रता, सधैं सधैं सज्छ। हो... गंगा-कोशीको लहरमा, रेलको लय बन्छ, मिथिलाको मुटु, विश्वको काखमा सजिन्छ। केपीको सङ्कल्प, सीताको स्नेहको आलोक, यो रेल, मायाको सेतु, अमर मिथिलाको लोक। चल्छ रेल, मिथिलाको काव्य गंगा, सीताको स्नेह, रामको पुण्य संगा। ओलीको सपना, रेलको अमर उडान, जनकपुर-जयनगर, प्रेमको सधैं सम्मान। हो... रेलको धड्कन, मिथिलाको प्राण, केपी ओलीको योगदान, सधैं अमर गान। जनकपुर-जयनगर, मायाको पवित्र डोर, यो काव्य यात्रा, सधैं सधैंको कोर।